Ménage à trois

De vraag werd heel voorzichtig gesteld; of ik zin/tijd/mogelijkheid had om op de woef van een vriendin te passen. Nou, dat is natuurlijk alleen maar leuk en ontzettend goed voor Doerak. De woef had gelukkig ook een naam: Luna. En zo was het voor Doerak de eerste keer dat een vreemde hond bij ons in huis kwam. En voor Sproetje voor het eerst sinds Doerak er is. Dat was nog wel het spannendste, gezien haar beschermingsdrift. Dus voor de zekerheid eerst elkaar treffen in het bos, op neutraal terrein.
Luna deed haar bijnaam eer aan. Al blaffend maakten ze kennis met elkaar, waarop Sproet al gauw inzag dat zelfs zij op het onderdeel "geluid maken" ging verliezen. Gelukkig was de rangorde snel uitgemaakt: Sproet als senior en "moeder van" mocht de rol van leider nemen. Luna vond dat best, was veel te druk om Doerak van zich af te houden. Tot groot leedvermaak van Sproet.
En Doerak had de dag van zijn leven. Niet eventjes, maar een hele dag lang een vriendje erbij. Oef, dat is wel heel bijzonder. Samen wandelen, samen eten, samen slapen, samen spelen......