Je kent ze vast wel: een holle, keiharde bal, waarin je hondensnoepjes kan doen. Heet dat ook "Kong"? Hoe dan ook, ze zijn erg leuk. We hadden er nog een. Die was van Catje; met veel bombarie en doorzettingsvermogen "sloeg" zij het balletje door het huis. Sproet keek er in die tijd niet naar om. Vond het allemaal maar wild en veel gedoe. Maar..... nu Doerak het ook leuk vindt, is zij het toch ook gaan proberen. Haar techniek is anders; met beleid duwt zij zachtjes de bal voor zich uit. Of ze probeert het met haar pootjes. En wat is nu de grap? Als ze het zat is, geeft ze de bal met haar neus een zetje naar Doerak. Haha, die kan het verder voor haar oplossen. Uiteindelijk rollen ze de bal naar elkaar, over en weer. Maar wie is dan de lummel?
Doerak
vrijdag 16 september 2011
dinsdag 13 september 2011
Fred's handleiding
Nee, niet het hoe, wat en waarom van Fred. Maar de handleiding om te kunnen reageren op dit blog. Luister en huiver........
Het handigste is om op het icoontje rechtsboven "Neem deel aan deze site" te klikken. Je krijgt dan een plaatje waarop je je kan aanmelden met een bestaand account. De keuze is beperkt: Google, Twitter of Yahoo!. Wanneer je geen van drieën hebt, maak dan een Google account aan: "Nu een account maken". In het formulier dat je nu op je scherm krijgt, kan je je huidige mailadres koppelen. Dit hoef je maar een keer te doen. Als het goed is onthoudt de computer alle gegevens die je hebt ingevuld.
Wanneer je nu een reactie wilt plaatsen op een bericht, klik je op "(..) reacties" onderaan het bericht. Je schrijft de reactie in het kader. Voordat je op "Reactie plaatsen" klikt, selecteer je het profiel. Dat is dan natuurlijk "Google-account".
Suc6!
Het handigste is om op het icoontje rechtsboven "Neem deel aan deze site" te klikken.
Wanneer je nu een reactie wilt plaatsen op een bericht, klik je op "(..) reacties" onderaan het bericht. Je schrijft de reactie in het kader. Voordat je op "Reactie plaatsen" klikt, selecteer je het profiel. Dat is dan natuurlijk "Google-account".
Suc6!
maandag 12 september 2011
Ga ik zwemmen.....?
Kijk! Zo ziet een Saarlooswolfhond, die twijfelt of hij wel of niet een duik neemt, eruit. Ik heb er verder geen woorden voor, behalve dan dat ik (onbevooroordeeld) rustig kan zeggen dat dit de mooiste hondenbillen van het dorp zijn!
zondag 11 september 2011
Huh, Doerak op zijn rug voor een andere pup?
Gisteren zijn we weer naar school geweest. Met z'n drieën, want alhoewel Fred degene is die de cursus met Doerak volgt, wil ik toch niets missen. En stiekem Fred's extra ogen zijn, want ook hij kijkt, net als Doerak, vooral om zich heen. Wat dat betreft is er geen verschil tussen die twee; alle prikkels worden opgevangen. Haha, dat kan wat worden.......
De puppen mochten twee aan twee, achter een hek, met elkaar spelen. Doerak mocht dit keer spelen met Bikkel, een labrador van ruim 17 kilo. Ook een paar weken ouder, natuurlijk. Dat bleek een goede keuze te zijn. Bikkel is soms dominant, soms onderdanig. En wie schetste onze verbazing? Doerak op zijn rug, voor een pup! Dat hadden we niet eerder gezien. Hij is wel onderdanig naar volwassen honden, maar met puppen is hij tot gisteren altijd bijzonder dominant geweest. Een goede les voor hem! Ik hoop dat we die erin kunnen houden.
De oefening op de foto is een beetje verwarrend. Of beter gezegd hilarisch. Een combinatie van aandacht, komen en zitten. Maar dan met een vrije invulling voor een Saarlooswolfhond. Nobody said it would be easy!
De puppen mochten twee aan twee, achter een hek, met elkaar spelen. Doerak mocht dit keer spelen met Bikkel, een labrador van ruim 17 kilo. Ook een paar weken ouder, natuurlijk. Dat bleek een goede keuze te zijn. Bikkel is soms dominant, soms onderdanig. En wie schetste onze verbazing? Doerak op zijn rug, voor een pup! Dat hadden we niet eerder gezien. Hij is wel onderdanig naar volwassen honden, maar met puppen is hij tot gisteren altijd bijzonder dominant geweest. Een goede les voor hem! Ik hoop dat we die erin kunnen houden.
De oefening op de foto is een beetje verwarrend. Of beter gezegd hilarisch. Een combinatie van aandacht, komen en zitten. Maar dan met een vrije invulling voor een Saarlooswolfhond. Nobody said it would be easy!
donderdag 8 september 2011
Daar zijn we dan weer!
Jullie zullen wel denken: is er daar wat aan de hand? Waarom geen nieuws over Doerak? Voor de trouwe lezers, sorry. Het gaat Doerak heel goed. Hij weegt nu 12,5 kg, terwijl het geen goede eter is. Voor het ontbijt loopt hij niet echt warm, lunch wat meer, avondeten gaat er het beste in. Zijn botten lijken harder te groeien dan de rest; hij is wat slungelig en skinny. Aan zijn energie ontbreekt er niets, hij blijft een kilo per week groeien, dus dat gaat zoals het hoort.
Wandelen aan de riem, samen met Sproetje, is meestal een drama. Doerak wil alleen maar in Sproet's billen happen en doorgaans doet hij thuis (opgelucht van het lange ophouden) zijn behoefte. Pfffff, ik had dat jaren geleden ook met mijn Mechelaar Chica. Uiteindelijk had zij een heus poepcommando: "toe maar". Misschien gaat dat het ook wel worden met Doerak. In het bos, waar hij los kan, is het echter een feestje. Daar zoekt hij juist zoveel mogelijk plekjes op. Totdat hij terug in de auto moet. Brrrr, dat is naar! Het is een ritje van nog geen kilometer (is ook meer om te wennen aan de auto) dus hij heeft niets te klagen.
We zien meer en meer de enorme kracht van Doerak ontwikkelen. En hij is nog steeds extravert. Hij stapt overal op af, is voor de duvel niet bang, en wil met alles en iedereen spelen. Heerlijk! Hij heeft zelf niet in de gaten dat hij wel erg ruw is. Hij gooit nu ook zijn hele lijf in de strijd. Sproet zit geregeld klem tussen Doerak en de muur, wat niet zo prettig is natuurlijk. Dus dan krijgt hij een berisping. Grote lummel! Slopen wil hij wel, maar het is hem (op het snoertje van het toetsenbord na) nog steeds niet gelukt. Afkloppen....
De foto is vanmorgen vroeg, voor schooltijd gemaakt. Het gaat nog net, zo in de armen......
Wandelen aan de riem, samen met Sproetje, is meestal een drama. Doerak wil alleen maar in Sproet's billen happen en doorgaans doet hij thuis (opgelucht van het lange ophouden) zijn behoefte. Pfffff, ik had dat jaren geleden ook met mijn Mechelaar Chica. Uiteindelijk had zij een heus poepcommando: "toe maar". Misschien gaat dat het ook wel worden met Doerak. In het bos, waar hij los kan, is het echter een feestje. Daar zoekt hij juist zoveel mogelijk plekjes op. Totdat hij terug in de auto moet. Brrrr, dat is naar! Het is een ritje van nog geen kilometer (is ook meer om te wennen aan de auto) dus hij heeft niets te klagen.
We zien meer en meer de enorme kracht van Doerak ontwikkelen. En hij is nog steeds extravert. Hij stapt overal op af, is voor de duvel niet bang, en wil met alles en iedereen spelen. Heerlijk! Hij heeft zelf niet in de gaten dat hij wel erg ruw is. Hij gooit nu ook zijn hele lijf in de strijd. Sproet zit geregeld klem tussen Doerak en de muur, wat niet zo prettig is natuurlijk. Dus dan krijgt hij een berisping. Grote lummel! Slopen wil hij wel, maar het is hem (op het snoertje van het toetsenbord na) nog steeds niet gelukt. Afkloppen....
De foto is vanmorgen vroeg, voor schooltijd gemaakt. Het gaat nog net, zo in de armen......
Abonneren op:
Posts (Atom)