Laatste familiedag!

De ochtend begint als iedere andere in de voorgaande weken; slaapdronken bereid ik me voor op een poep kannonade van jewelste nog voor ik het koffiezetapparaat kan bereiken. Als ik beneden kom slaak ik een diepe zucht. Nou ja, het ging meer van: #$^$#%&%$ en nog meer bommen en granaten; een van de volwassen honden heeft een cadeautje achter gelaten. Pal achter de huiskamerdeur, die Shiva inmiddels al voor mijn komst heeft open gemaakt. En ja, je raadt het goed, de deur draait over de drol heen. De puppen gillen alsof hun leven ervan af hangt. Ik probeer de stemmetjes te onderscheiden, dat is een soort sport van mij geworden. Hahaha, die Drogo! Hij komt er nauwelijks bovenuit! De geuren dringen mijn neus binnen, maar het maakt me niet meer misselijk. De puppen vechten om als eerste bij mij te zijn en staan verlangend te trappelen om opgetild te worden. "Ja, ja, het is al goed" helpt niet. Met poepbesmeurde pootjes trekken ze aan mijn ochtendjas, ze zijn te wild om de bak in te stappen, dus ik til ze een voor een op. Even op schoot, even knuffelen, en ze zijn weer gerust gesteld. Niet voor lang, maar de bak vraagt dringend om verschoning. Dus, gewapend met beenwarmers stap ik over de rand. Oef, wat een zootje. En nu komt dan het echte opvoedwerk: vetbed uit de bak en de kranten eronder mogen niet meegenomen worden. Sterker nog: de werpkist is even verboden terrein. "Uh-uh" is het commando, afgewisseld met "nee". Nou, ik kan je vertellen dat er heel veel "uh-uh"'s vallen, mijn beenwarmers al meerdere malen tot over mijn voeten worden getrokken en de overlap van mijn ochtendjas ook interessant onderzoeksmateriaal is geworden. Pas als ik echt boos word zijn ze even onder de indruk van me. Net genoeg om de kist te soppen en opnieuw in te richten. Al zwabberend over het zeil laat ik ze meespelen met het sopdoekje, blij dat ze de opening van mijn ochtendjas even vergeten zijn.
Nu nog de poep in de huiskamer......
Verlangend kijk ik naar het koffiezetapparaat, maar ze hebben geen pardon. Er moet gegeten worden, en wel NU! "Ja, ja, het is al goed" wordt nu afgewisseld met "ja, ja, bijna klaar" en "nog eventjes" en dan kan het ritueel van de maaltijd weer beginnen. Ze storten zich op het bord, maar al snel doen Daenerys en Arya een stapje terug. De dametjes eten graag uit de hand, koesteren zich in de extra aandacht die dat oplevert. Arya is inmiddels verrukt als ik een stukje vlees voor haar neer leg. Drogo volgt na verloop van enkele minuutjes zijn zusjes en het wordt een spelletje om als eerste bij een van mijn handen te komen. Opvoedkundig ongetwijfeld onjuist, maar wat hebben we zo een plezier! En ach, ze leren zo in ieder geval dat de mensen altijd aan het eten mogen komen.
En dan lekker buiten spelen. Voor mij eindelijk het moment om er een kopje koffie bij te nemen en ik geniet, met winterjas en al over mijn badjas, van het spel. Zo! Dat was weer het begin van de dag. Beetje moe, maar ik hoef nog maar 15 uur.
De dag verloopt verder als anders, maar ergens onder de oppervlakte sluimert onrust. Het is de laatste dag van ons samen, als complete familie. Morgen en overmorgen vertrekken de puppen naar de nieuwe eigenaren. We weten dat natuurlijk al weken, en leven daar ook naar toe. Maar vandaag voelt het allemaal een beetje raar. Ik probeer me te verheugen op een grote schoonmaakbeurt van de bibliotheek. De boekenkasten zijn al weken onbereikbaar door de kraamkamer en het stof wappert om onze oren. Maar ik kan het voordeel van een schone kamer nog niet echt zien. En de rommel in de rest van het huis lijkt ook onbelangrijk. Ik zie daarvoor in de plaats een leegte, en dat maakt me wankel. Meerdere malen schud ik het van me af en geniet zo veel en zo vaak mogelijk van de puppen. Als Dominique een dag eerder thuiskomt om nog even met alle puppen samen te zijn, besluiten we lekker veel foto's van ze te maken. En je zal net zien dat zowel beide ouders als alle pupjes er gewoon enorm hun best voor deden! Wat een familie!

En als kleine afsluiter van ons samenzijn maken we nog wat kiekjes in de kraamkamer. We hebben genoten de afgelopen maanden! Onze kleine puppenwuppen zijn groot en vliegen uit. Dankjewel, lieve Shiva en Doerak, dat we dit konden doen!

Nieuwe puppeneigenaren: veel plezier de komende jaren! Wat zullen jullie genieten. Ik heb iedere pup ingefluisterd: "ook al zijn we niet samen, ik ben altijd bij je!". Je krijgt er dus iets van mij bij!
En voor alle mensen die nog graag langs hadden willen komen, maar wat niet meer lukte door de drukke, superdrukke agenda: Arya, Daenerys en Drogo zeggen: Doei! We moeten nu eerst even echt belangrijke dingen doen, avonturen beleven en groot worden. Maar ooit, ja misschien ooit, zie je mij schitteren in een film. Of lees je van wat we voor kinderen kunnen betekenen. Of hoor je gewoon van onze eerste baasjes hoe het ons vergaat!

Past echt nog en nog steeds om op te vreten!

Een lach en een traan

Vrijdagochtend, ik word wakker met een onrustig gevoel. Vanaf vandaag tot en met ergens in de loop van de week die volgt, zal het huis vollopen met gasten. Normaal gesproken verheug ik me daarop, gezellig! Maar nu is het de bevestiging van het aanstaande vertrek van Arya, Daenerys en Drogo. Als ik beneden kom zie ik al snel dat ook Shiva niet senang is. Zij kijkt sloom uit haar ogen, een beetje verdrietig. Wat is dat toch met die Saarloosjes? Voelt zij mij aan? Voel ik haar aan? Is ze ziek? Moe is ze in ieder geval! Haar vacht is dun geworden en de stokharen op haar rug voelen hard aan. Ze blijft met een engelengeduld lief voor haar puppen, maar ik zie hoeveel moeite het haar kost. Haar tepels bieden slechts troost, maar dat wordt grif afgenomen! Drogo en Daenerys worden af en toe op hun plaats gezet door haar, maar het gaat te zachtjes. Supermoedertje...
Ik schud alle negatieve gevoelens van me af, er is geen tijd om verdrietig te zijn. De familieperikelen die erbij komen in de loop van de dag en avond kunnen er nog wel bij. Zus belandt in ziekenhuis, zoon vertrekt naar Thailand, Fred rijdt de auto in de prak........ Tja, van die dingen.......
Het bezoek blijkt de beste afleiding en pleister te worden! In de loop van de middag belanden we met puppen en al in de tuin en genieten van het spel. Oude springtouwtjes en ballen, teiltje met water, het is allemaal feest! Wanneer de gasten vertrekken blijf ik achter met een vriendinnetje en duiken we in een flesje witte wijn. Als Fred eindelijk thuiskomt, pelt hij het leen-Polo-tje van zich af en sluit zich aan. Wodka-tje erbij en ook voor hem is het leed weer geleden.

De zaterdag en zondag zijn gereserveerd voor de nieuwe baasjes. Ze zijn allemaal zo blij en dat doet ons zo enorm goed! Hun voorbereidingen zijn al volop begonnen en worden telkens met ons gedeeld. Er wordt van alles opgezocht op internet, om de meest actuele ervaringen en theorieën te leren. Er worden diepvriezen gevuld met vlees en roedels klaargestoomd om een pup te ontvangen. Het is allemaal  heel welkom, onze schouders zakken beetje bij beetje. De kleine monsters krijgen allemaal een warm nestje en voor ieder karaktertje zien we de juiste persoon. Arya (roepnaam Kyra), het meest bescheiden hondje, krijgt een warm, geduldig nestje. Zij zal nooit alleen zijn en opgroeien met paarden. Daenerys, waar wij veel van Doerak's speciale gave met mensen in zien, gaat haar gave verder ontwikkelen en hopelijk ook gebruiken als hulphond. En Drogo, tja voor Drogo staat een heus podium klaar waarop hij kan schitteren! Hij heeft het van geen vreemde! En wij verheugen ons nu al op al zijn avonturen! Nee, we maken ons geen zorgen over de toekomst. En vol goede moed gaan we ons voorbereiden op het vertrek. Koningsdag gaat dit jaar aan ons voorbij, maar ach, wat kan het schelen!

Dag 49

Vandaag zijn de puppen iets rustiger dan gisteren. Er zit natuurlijk nog steeds heel, heel veel leven is, maar ze slapen lekker tussen het spelen en de maaltijden door. Shiva kan ook weer gewoon de bak instappen, zonder dat ze van alle kanten bestormd wordt door de monstertjes. Ik had gisteren wel met haar te doen. Ze probeerde het telkens weer, maar de lol ging er snel vanaf. Ze zijn waarschijnlijk in de nacht nog net zo druk verder gegaan, getuige de bloedstreep op het zeil. PANIEK! Bij mij dan...... Shiva zat nergens mee! De schade was gelukkig te overzien: Daenerys had een haal in haar oortje. Pffff......niet leuk, maar ook niets ernstigs.
Doerak bemoeit zich dapper met de opvoeding. Dat wil zeggen......hij steekt zijn hoofd over de rand en maant zijn kinderen tot rust.
Afgelopen maandag is Paul, de dierenarts, langs geweest. Dat was gezellig! Shiva sprong hem meteen in de nek. Haha, niet echt zoals een Saarloos hoort te doen. Grote vrijkont. Doerak was wat gereserveerd. Tot grote verrassing van Paul, want in de kliniek is hij ieders vriend. Wat dat betreft aardt Doerak naar zijn vader Wayang; "buiten" vriendelijk en enthousiast naar iedereen, thuis gereserveerd. Duurt nooit zo lang, gelukkig. Paul was erg tevreden over de pupjes, ze zijn allemaal geslaagd! Geen van hen heeft ook maar een kik gegeven bij de injectie. Zelfs Drogo niet! En....ik kan een heuglijke mededeling doen........Drogo's balletjes zijn keurig netjes ingedaald! Als dat hij nu echt THE MAN is!
Drogo heeft het langst gedaan over zijn derde ooglid, wat als een soort vliesje over het oog lijkt te liggen. Gaf het idee dat hij scheel zag. Maar ook dat is over. En alle gebitten zijn helemaal in orde. Nou, ik voel me wel heel erg trots hoor! En kijk nou toch, deze fotomodellen:

Drogo

Daenerys

Arya

De kraamkamer begint erg klein te worden. En te laag, we hebben alle zijkanten moeten verhogen. Drogo was vorige week over de zijkant geklommen. Ik had gedacht dat hij daar veel avonturen kon beleven, maar het ventje wilde alleen maar zo snel als mogelijk terug. Eng! Het resultaat van ons knutselwerk verdient niet echt de schoonheidsprijs, maar het functioneert wel! De puppen staan nu allemaal hoger op de poten, dat vraagt om wat aanpassingen. En eigenlijk gaat het best, zelfs als Fred en ik er samen inzitten. Even proppen als Doerak en Shiva er gezellig bijkomen, maar soit!

Robert en Dominique gezellig thuis!

Yeah! Baasje is er weer!

En die kraamkamer is toch nog steeds het allerlekkerste om een dutje te doen. Hmmmmmm..... Of is Arya het beeld van haar zusje goed in haar geheugen aan het etsen? Een trekje van haar vader, vertel ik nog wel een keer.

Yeah!

Spelen! Dan mogen we glijden over haar rug, bijten in neus/billen/poten/oren/alles wat voor de hand (uhhhh, tanden) ligt. Super schattig. Met name Daenerys en Drogo kunnen er geen genoeg van krijgen.
En als het ravotten moet stoppen, staat Shiva gewoon rustig op. Grappig, dat de puppen dat signaal direct herkennen.
Anders is het, wanneer er eentje super hard door de tuin sjeest. Als een stuiterballetje, zeg maar. Dat heeft Shiva liever niet en dat laat ze dan ook blijken. Met een ferme greep wordt de pup tot rust gemaand. Drogo verzet zich meestal, tot groot ongenoegen van Shiva. Daenerys reageert sneller. En Arya hoeft bijna niet gecorrigeerd te worden. Toen Drogo afgelopen week met een knal tegen de zijkant van de Canadian chair opbotste begreep ik wat Shiva bedoelt... Dat is echt hard! Oef! En gisteren was het wederom Drogo die met een pootje onder een deur zat. Weer een Oef! De ontdekkingstochten van Arya (kan je aarde eten? en zit dit hekje echt wel dicht?) zijn blijkbaar minder gevaarlijk.
Doerak is inmiddels ook begonnen met de echte opvoeding. Tot een paar dagen terug vond hij eigenlijk alles wel goed, maar dat is nu voorbij. Met een diepe, korte grom (bijna hoestend) laat hij weten dat het genoeg is. Zelfs Drogo is daar direct van onder de indruk!

Op het witte doek

De puppen zijn gefilmd! Ja, natuurlijk al door onszelf, voor zo goed als dat ging. Maar dat is een beetje knutselwerk, niet de moeite waard om te delen. Maar nu zijn ze door een echte professional voor eeuwig vastgelegd. En wat zijn het sterren! Kijk maar:

http://youtu.be/qz92UcaHVBo

Ze hebben nog steeds geen sterallures, dus als je zegt "kom, ik kijk er nog eens naar" voel je niet bezwaard! Ik heb het al duizend keer bekeken!

Voor Dominique:

......waarschijnlijk de jongste honden-verloskundige ever, die door haar studie niet bij het eerste speelkwartiertje buiten in de tuin kan zijn. Lekker veel fotootjes! (Dootje deelt  het graag met iedereen hoor!)
De dames hadden er direct schik in; veel te ontdekken, te zien/ruiken/proeven. Gewoon feest! Drogo heeft eerst heel veel van zichzelf laten horen. Is natuurlijk ook gewoon dierenmishandeling, of niet dan? Totdat ik erbij op de grond ging zitten. Baasje op stoel en ouders in de buurt. Kijk, dat levert voldoende rugdekking op voor de grote stoere man!

Pffff, dat was spannend! Ben zoooo moe! En terug in de kraamkamer, nog een kleine controle van Doerak en dan......Plok, slapen!