Daar zijn we dan weer!

Jullie zullen wel denken: is er daar wat aan de hand? Waarom geen nieuws over Doerak? Voor de trouwe lezers, sorry. Het gaat Doerak heel goed. Hij weegt nu 12,5 kg, terwijl het geen goede eter is. Voor het ontbijt loopt hij niet echt warm, lunch wat meer, avondeten gaat er het beste in. Zijn botten lijken harder te groeien dan de rest; hij is wat slungelig en skinny. Aan zijn energie ontbreekt er niets, hij blijft een kilo per week groeien, dus dat gaat zoals het hoort.
Wandelen aan de riem, samen met Sproetje, is meestal een drama. Doerak wil alleen maar in Sproet's billen happen en doorgaans doet hij thuis (opgelucht van het lange ophouden) zijn behoefte. Pfffff, ik had dat jaren geleden ook met mijn Mechelaar Chica. Uiteindelijk had zij een heus poepcommando: "toe maar". Misschien gaat dat het ook wel worden met Doerak. In het bos, waar hij los kan, is het echter een feestje. Daar zoekt hij juist zoveel mogelijk plekjes op. Totdat hij terug in de auto moet. Brrrr, dat is naar! Het is een ritje van nog geen kilometer (is ook meer om te wennen aan de auto) dus hij heeft niets te klagen.
We zien meer en meer de enorme kracht van Doerak ontwikkelen. En hij is nog steeds extravert. Hij stapt overal op af, is voor de duvel niet bang, en wil met alles en iedereen spelen. Heerlijk! Hij heeft zelf niet in de gaten dat hij wel erg ruw is. Hij gooit nu ook zijn hele lijf in de strijd. Sproet zit geregeld klem tussen Doerak en de muur, wat niet zo prettig is natuurlijk. Dus dan krijgt hij een berisping. Grote lummel! Slopen wil hij wel, maar het is hem (op het snoertje van het toetsenbord na) nog steeds niet gelukt. Afkloppen....
De foto is vanmorgen vroeg, voor schooltijd gemaakt. Het gaat nog net, zo in de armen......