Een rustig uiteinde van het jaar, maar dan......

Vlak voor oudjaarsdag werd het weer rustig in huis. Hmmmmm, slapen.....beetje wandelen. Verder niets. Oudjaarsdag verliep even rustig, zelfs de nacht ging goed. Uit solidariteit met Doerak had ik geen vuurwerk gekocht (Sproet kent het al en kan het goed hebben). Dat lijkt een makkelijke opgave, maar heus, voor mij valt dat niet mee. Ik kan me maar een enkel jaar herinneren dat ik zonder vuurwerk was: het jaar van de ramp in Enschede. Afijn, het was mijn eigen idee, niet mokken dus. Muziekprogramma op de tv tetterde door het huis en met ons vieren hebben we spelletjes gespeeld tot we er letterlijk bij neervielen. Twister is en blijft leuk, zelfs Doerak kon rechtervoet op rood lang volhouden! Fred heeft absoluut verloren. Dat gaat ook niet met zo'n groot lijf, Fred!

Dominique en haar vriendin Cleo (al zo'n 14 jaar mijn reservedochter) vertrokken kort na middernacht (champagne achter de kiezen) naar de kroeg om de hoek. Tegen half drie werd het buiten rustig en durfden we naar bed te gaan. Nu gaat hij wel slapen, dachten we. Ik sliep al voordat mijn hoofd het kussen raakte. Om half acht schrok ik wakker. Waar zijn de meisjes? Gelukkig, op de gang trof ik Cleo die net thuis was. Do zat nog even bij Doerak, vertelde ze. Terug naar bed, lekker warm. Toen ik weer wat later beneden kwam, trof ik Do slapend aan op de bank. Doerak wel in de bench, maar die zag er wat vreemd uit. Uit Do kwam niet echt een zinnig woord, dus ik heb het maar even zo gelaten. Snel met de honden op pad, en eten geven. Beetje bij beetje kon ik de toedracht van de nacht achterhalen. Een kleed met honderden gaten. Eigenlijk geen kleed meer te noemen. De veer op tafel lag daar niet als versiering, maar kwam van de bench af. Spijlen verbogen, naast het deurtje. Deurtje niet meer met een dubbel slot dicht. Een spijl los. En zo scheef hadden wij de bench toch ook niet gezet? We wisten al dat Doerak uit een bench kon breken, maar de bench zelf breken? Ja, dat kan blijkbaar. Gelukkig dat Do zonder mokken beneden is gebleven. Eenmaal wakker vertelde ze hoe onrustig Doerak was toen zij thuis kwam. Arme hond, en wij maar lekker slapen........Het is maar goed dat honden bij de dag leven!

Even de nieuwe behuizing proberen. Kan nu nog samen........