Nog eventjes....

Het boek is uit. Tussen de bedrijven door dook ik een paar maal in de stof van Klaas Wijnberg, en eigenlijk was het in een vloek en een zucht gedaan. De benadering spreekt me aan, maar ik denk dat dat wel voor iedereen geldt. Het moet ook werken, en daar ben ik natuurlijk het meest benieuwd naar. Instinct en intuïtie zijn belangrijk; ik hoop dat we het niveau kunnen bereiken dat we nodig hebben met onze Doerak.
Ondertussen houdt Doerak de gemoederen in huis volop bezig. Zijn gedrag wordt over het algemeen rustiger. Hij kent zijn eigen krachten ook beter. Mijn schoonmoeder Fia, nog steeds herstellende van een nare operatie, wordt uiterst lief en zacht door hem benaderd. Verlangend kijkt hij naar haar op als ze niet direct aandacht geeft. Om vervolgens tegen haar benen aan te zitten en haar voeten en kuiten aan een inspectie met zijn tong blootstelt. Haar reactie is eigenlijk net zo aandoenlijk als zijn gebaar; niets van de angst zoals een half jaar geleden. Ze genieten gewoon van elkaar.
In het weekend hebben we de honden weer eens meegenomen naar een winkel en zijn uiteindelijk op een terras beland voor een hapje. Doerak heeft nog steeds veel bekijks, en een snelle boodschap duurt door het gebabbel al snel wat langer dan noodzakelijk is. Een goede oefening voor hem. Op het terras zoekt hij een plekje dicht bij onze voeten. Of beter gezegd: op onze voeten. Sproet niet, die gaat eerst eens kijken of er nog wat te halen valt bij de buren. Ditmaal stond er een handtasje en juist toen ik haar lijn wat inhaalde dacht ik een schop van de vrouw te zien. Naar Sproet. Ik dacht: ik zal me wel vergissen. Maar voor de zekerheid vroeg ik toch de vrouw of zij mij wilde waarschuwen wanneer ze last zou hebben van de hond. Waarop haar man antwoordde: hoeft niet, ik steek deze vork wel in zijn rug. Nou ja zeg! Wat heb je toch een rare mensen! Zuur en uitzichtloos, nog erger dan het type Tobber (en daar heb ik al zo'n moeite mee).
Afijn, nog een dagje werken, spullen inpakken en op vakantie. Ik heb nu wel enorm veel zin. We hebben hard moeten werken de laatste maanden (dat was wel te merken op het blog). De honden gaan mee en de reis gaat naar Ameland. Lekker uitwaaien, rijspullen mee, beetje zwemmen. Maar vooral oefenen met Doerak.



Ameland, november 2011