Ik neem mezelf al de hele week voor om de camera mee te nemen naar het bos. De kleuren zijn zo prachtig. Zolang de bomen nog niet helemaal kaal zijn, lijkt het net alsof je een tunnel van rode blaadjes in stapt. Je zal echter je ogen dicht moeten doen, en er zelf een voorstelling van maken. Want ik vergeet telkens het fototoestel mee te nemen. Sorry. Eerder deze week, toen ik iets beter voorbereid naar de hei ging, was het echter ook prachtig. De konijntjes worden al iets brutaler, schieten wat vaker vlak langs je heen. Sproetje is daar meer alert op dan Doerak. Doerak geniet van de weidsheid en van alle vriendjes en vriendinnetjes die hij ontmoet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten