Al heel snel nadat Doerak bij ons kwam wonen, zagen we dat we het straks niet gaan winnen met kracht. Hij is voor mij nu al bijna te sterk. Ik kondigde dan ook al snel aan het met mijn verstand te gaan aanpakken. Ik ben slimmer, net zo makkelijk, dus dat ga ik ook gebruiken. Althans, dat dacht ik. Nooit rekening gehouden met zijn intelligentie...... Haha, bij tijd en wijle geeft hij me een koekje van eigen deeg. Haalt hij kattenkwaad uit, dan weet hij dat hij daarvoor een correctie krijgt. Hij laat me wel in actie komen, maar vult de rest gewoon zelf in. Daar sta ik dan met mijn goede gedrag. Lijn in de hand, om hem te vangen, maar meneertje koekepeertje zit al keurig netjes in de bench. Elk commando dat we proberen te leren kunnen we inmiddels vervangen met "kijk eens", want dan weet hij dat er uit de broekzak een koekje wordt getoverd. En "rustig nou" is gewoon de opdracht geworden om te gaan liggen. Hij leert zo snel, daar zijn we niet altijd op bedacht. Dat wordt wat op de hondenschool; 7 puppen die "af" leren een eentje die luistert naar "rustig nou". Hoe moet dat met al die andere commando's. Even over nadenken hoor...............
Geen opmerkingen:
Een reactie posten