Arme Fred..........

Wanneer je allebei thuis werkt, hoef je natuurlijk niet allebei met de honden op pad te gaan. Maar toen ik Fred voorstelde even mee te gaan naar de hei, dacht hij "kom, het is lekker weer en misschien zie ik dan waarom Doerak niet de benen neemt bij haar". Dat laatste vertelde hij er natuurlijk niet bij..............
Wat was hij blij dat Doerak, ook met mij erbij, alle loslopende honden te leuk voor woorden vond. Na een paar keer gehoorzamen was het dan ook welletjes en ging hij ervoor. Van de een naar de ander. Sproetje in de stress, en Fred achter Doerak aan. Ik dacht die komt uitermate geërgerd terug, maar niets daarvan. Met een triomfantelijke blik in zijn ogen kwam hij tot de conclusie dat het mij gelukkig ook gebeurde. "Dit is voor mij de eerste keer", zei ik. Jammer dat het eruit schoot, want Fred stelde beteuterd zijn conclusie bij; "misschien ligt het wel aan mij"......... Ik zal hem straks vertellen dat ik gewoon te laat was, gewoon niet goed had opgelet.