Het lijkt er maar niet van te komen, die lente. De BBQ is nog niet aan geweest, tuinstoelen amper benut en de echte zomertopjes blijven in de kast. Er wordt nog niet gevraagd naar waterijsjes en ik hoor nog nergens kleine vogeltjes in de nesten. Nee, het zit ons niet mee met het weer. Maar wat we daarvoor wel in de plaats krijgen is een explosie aan groen, overal om ons heen. Duizend tinten groen, zou ik bijna zeggen. Majestueus hoge Amerikaanse eiken staan in een tuin aan de overkant van de straat, her en der afgewisseld met naaldbomen, beuken en iepen. Het kleurenpalet lijkt net niet echt te zijn. Alsof iedere boom met een afwijkende tint een bonus krijgt. Verhip, dat zullen al die regenbuien zijn! Waarom bedenk ik me dat nu pas?! De paden in het bos hebben hun bladerdak terug. Niet alleen mooi, maar ook nog eens handig met de aanhoudende regen. Ze doen hun werk keurig als mini-parapluutjes en zo is er weer een cirkeltje rond.
En zo heb ik ook mijn chagrijnige gevoel over de veel te lange winter en veel te koude en natte lente weer een plaatsje in de kast gegeven. Wat heeft het ook voor zin om er over te mopperen? Ik zet mijn bokkenpruik af en mijn zuidwester op en ga gewoon weer lekker op pad! Onze tijd komt vast nog wel. Toch?
Knap hoor, zo positief blijven. Maar ik heb er wel een beetje genoeg van. Zit hier in een wintertrui met vest erover heen achter mijn laptoppie....Bah! En dan die modderpoten van die honden..... Nee, geef mij maar de lente. Dus.... erg knap om zo positief te blijven!
BeantwoordenVerwijderenach, je kan gewoon slapen snachts ipv badend van het zweet wakker te liggen, er zijn nog maar weinig tot geen muggen en last but not least; de honden hebben nog nergens last van.
BeantwoordenVerwijderen(alleen schiet dat ruien ook niet op met dit weer)