Het werd zowaar een sport om alle spullen die we bij elkaar konden vegen te gebruiken. Low budget, maar nog steeds veilig.... Zo had Micha een stuk zeil liggen, super groot. In onze schuur lagen nog eiken planken van de boekenkast in de bibliotheek. En de oude vloerdelen van Hermans deel waar nu Vonnies keuken is gebouwd. Allemaal oud, maar oer degelijk!
De grootste uitdaging was het zeil. Hoe leg je een stuk van 4 bij 5 meter netjes over planken? Man-oh-man, wat hebben Micha en ik gezwoegd en gesteund! Ik weet nu waarom professionals kunnen klagen over een klein hoekje om een buisje heen. Dat is inderdaad niet te doen.
Maar afijn, met een zeil als een soort kuipje, kan de kraamplaats wel goed schoon gehouden worden. En de puppen kunnen nergens vast komen te zitten, zich nergens aan bezeren. En daar gaat het natuurlijk uiteindelijk om.
Het resultaat mag er wezen; een veilige plaats, gezellig pal naast de keuken. De pupjes zullen vanaf de eerste dag alle huiselijke geluidjes meekrijgen. En Doerak en Sproetje hoeven niets te missen. Maar of zij nou wel begrepen hebben hoe het straks eruit gaat zien............(?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten