't bennen Koaikers.......

In zijn gezicht zitten diepe groeven. De jaren hebben hun sporen achter gelaten, maar meer nog de wind en de regen.  Het is een doorgewinterde eilandman, van beroep “Gediplomeerd Kooiker”.  Bert, gekleed in kaki groene broek en vest, Staatsbosbeheer overhemd en op zijn hoofd een hoed die rechtstreeks uit de  “the wild west” lijkt te komen, weet iedereen met zijn donkere, rustige stem te boeien. Jong en oud hangt aan zijn lippen wanneer hij voor de rondleiding begint  vertelt over de eendenkooien in Nederland.  Zijn honden Tommie en Tessa wachten geduldig af. Dat wil zeggen ….. Tommie wacht en Tessa kroelt alvast met een klein meisje.

“En wie hebben we hier?”, vraagt Bert met een lach in zijn stem wanneer ik met Sproetje arriveer. Tommie is nog meer gecharmeerd van haar, kan zijn ogen niet van haar af houden. “Het oudhollandse model”, zo weet Bert te vertellen, terwijl hij controleert of ze oorbellen heeft. Hij heeft duidelijk een zwak voor Kooikerhonden, waardoor Sproetje nu eens op de eerste plaats komt. In plaats van wat we inmiddels gewend zijn geraakt: Doerak. Tommie keurt Doerak zelfs ronduit af.

Na een introductie waarin we o.a. leren dat Ameland ooit eigendom was van een Duitse prinses, Amelia, en door vererving in de Friese Oranje tak is beland. Amelia bouwde een eendenkooi op het eiland en diezelfde eendenkooi zouden wij gaan bezoeken.

Tessa, Tommie en Sproet

Doerak mocht mee, maar dan bij voorkeur aan het einde van de groep. Zodat Tommie niet te veel afgeleid werd. Er werden een paar kinderen uitgekozen die de grote eer kregen om met Tommie en Tessa te lopen. Of Sproetje ook misschien met een van de kinderen mee mocht? Laura kreeg de eer.

Tja, en hoe Doerak het vond? Nou… helemaal niets! Eerst wilde hij vooraan lopen, dan liever toch wat achteraan, ertussen, erboven…….. Van alles, behalve dan natuurlijk netjes in het gareel. Dus toen hij ook nog eens om het hoekje de eenden zag, was het hek van de dam.

Een demonstratie met de honden kon niet, daarvoor was het te druk. Maar de uitleg was desalniettemin super! En als je je ogen een beetje sluit, kan je je een voorstelling maken van hoe de hondjes de eenden in kooien lokken……….