Doerak

Doerak

vrijdag 10 februari 2012

Is dit logisch?

We doen allemaal wel eens iets wat op het eerste gezicht gewoon lijkt, maar het eigenlijk niet is.
Zo legt Fred het zeefje in de gootsteen altijd even weg voordat hij de pannen afspoelt. Anders duurt het zo lang voor het water weggelopen is........... Ja, daar mag je wel even over nadenken. Ik had hem zelf ook niet direct. "Schat, ik schroef de afvoer maar even los, want het loopt echt niet meer door." Et voila, de man met de oplossing! Ik zag zelf liever dat het probleem zich niet had voorgedaan, dat we gewoon gebruik maakten van andermans uitvindingen. Zoals zeefjes die een bepaald doel hebben.... Maar ik hou mijn mond, althans...dat probeer ik, en haal het tovermiddeltje dat we ook wel "ontstopper" noemen uit de gootsteenkast.
Dus, dat Doerak zijn eigen invulling van rust heeft gevonden is geen verrassing. Tijdens het avondeten zijn de rapen hier gaar. (Niet alleen de rapen, trouwens.) Voorheen ging hij rustig op zijn mand liggen, wachtend totdat we klaar zijn. Maar tegenwoordig lijkt onze maaltijd een startschot te zijn voor een potje streken uithalen. Kop op tafel, aan kleren en ledematen trekken, Sproetje achterna zitten of klem zetten, en alle combinaties daarvan. Mijn eerste neiging is sneller te gaan eten, schrokken zeg maar. Pfff, zou er in stikken. Tot de orde roepen is natuurlijk beter, maar het enige resultaat daarvan is dat het eten koud wordt. En meneertje koekepeertje triomfantelijk rondjes om de tafel rent. Moet niet gekker worden, dachten we. Ons eten is wel iets belangrijker dan zijn apenstreken, dus Doerak wordt rustig in de bench gezet als hij zich misdraagt. Inmiddels lijkt hij dat voor te willen zijn;  hij gaat op strekentocht, wacht tot een van ons de stoel naar achteren schuift, geeft nog een kleine toegift in de vorm van een hap in Sproets bil en verdwijnt dan zelf in de bench. Kop plat en een blik van "Zo! En dat zal je leren!". Sta je dan, met je goede gedrag en adrenaline van ergernis tot in het puntje van je kruin. Zou daar het gezegde "ik krijg er een punthoofd van" vandaan komen?

Doeraks passie: in de vrije natuur beetje keutelen met Sproet....
.... sprintjes maken door de struiken, het pad kruisen......

...en op zijn donder krijgen van Sproet. Wat is het leven mooi!

3 opmerkingen:

  1. Hmm - ik dacht dat ze na een half jaar hun streken wel verloren - niet dus :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zal je vertellen dat ze na dat half jaar juist pas gaan beginnen.
    Rana begint zo erg te worden,dat zelfs Storm hem aan het aanpakken is .Kaatje doet het elke dag wel een keertje op een manier dat ik met gekromde tenen zit,maar hij komt er zonder kleerscheuren af,dus laat ik haar maar vuile werk opknappen.

    Dat van dat zeefje is trouwens ook heel herkenbaar.

    BeantwoordenVerwijderen